یادی از یک "گونه"ی در حال انقراض

ساخت وبلاگ
یادی, از یک "گونه"ی در حال انقراض,

۳۷سال پیش علامه طباطبایی درگذشت. مدرسه‌ای بی‌بدیل داشت در عرفان و فلسفه و قرآن‌شناسی. اما از حوزه علمیه نجف به روستای شادآباد تبریز برگشت و ۱۰سال کشاورزی کرد تا از دسترنج خود بخورد.

وقتی به قم آمد روحانیانِ بسیاری از او بدشان می‌آمد، چون «علوم عقلی» را ترویج و تدریس می‌کرد و آن ها گمان می‌کردند این کار، جا را برای نَقل و حدیث تنگ می‌کند.

غزل‌های عاشقانه‌اش یگانه است، یکی را شهرام ناظری در آلبوم «کیش مهر» خوانده که:
همی گویم و گفته‌ام بارها
بُوَد کیش من مهر دلدارها
پرستش ز مستی‌ست در کیش مهر
برون‌اند زین حلقه هشیارها
چه فرهادها مُرده در کوه ها
چه حلّاج‌ها رفته بر دارها...

حکمت را به حکومت نفروخت، سکوتش بیشتر از گفتارش بود و حیرتش بیشتر از دانایی‌اش.
یاد این «گونه»ی در حال انقراض به خیر و روانش آرام.

https://instagram.com/p/BqLbaDCgal3/

به اندیشان...
ما را در سایت به اندیشان دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : behandishana بازدید : 158 تاريخ : چهارشنبه 21 آذر 1397 ساعت: 1:59